Karen cries on the bus

Son zamanlarda izlediğim en iyi bağımsız sinema örneklerinden…Berlin Film Festivalinden bir film. Ayrıca Altın Koza'da da görücüye çıkmış kendisi.Zaten tam bir festival filmi.

Bağımsız sinema dendiğinde aklıma direkt Zeki Demirkubuz geliyor.Nuri Bilge, üzgünüm tatlım.Yüzlerce ödül de alsan bir Zeki Demirkubuz değilsin..

Bağımsız sinemaya hasta olduğumu söylememiş olabilirim; ama öyleyim! Bağımsız sinemada aradığım tek şey,oyuncuların kalitesi.Eğer karşımda rolünü yaşayan bir oyuncu varsa, o film saatlerce de sürse,ben izleyebilirim.Çünkü her şey o kadar gerçek,o kadar hayatın içinden oluyor ki..Bir hikaye anlatma peşinde bağımsız sinemacı.Gişe kaygısı yok,oyuncuların öyle çok bir maddi beklentisi yok.Hatta yeterli destek göremeyen birçok bağımsız sinema örneğinde, oyuncular para bile almadan oynamış..Para alsalar bile zaten öyle pek yüksek rakamlar olmuyor.

Hollywood filmlerindeki o ‘’kusursuz’’ tiplerin ötesinde herkes.Karakterleri, belki sadece ‘’merhabalaştığımız’’ bir komşumuzla, ya da içini dışını bildiğimiz bir arkadaşımızla özdeşleştirmemiz mümkün..Dertleriyle,neşeleriyle,kusurlarıyla ‘gerçek bir insan’ her biri.Hani belgesellerde izleriz ya bir hayvan türünü,bitki türünü vs… ‘İnsan’ türünü tanıtan belgeseller de işte bağımsız filmler oluyor bence.

Bahsettiğim her şey ‘Karen Cries On The Bus’ için de geçerli.İzbe bir otelde geçmesi yönüyle,bir an ‘ Bir Zeki Demirkubuz filmi’ yazacak bir yerlerde diye beklemedim değil. ‘Karen kocasıyla ilişkilerinin çoktan bittiğini,yalnızca kağıt üzerinde devam ettiğini düşünen bir kadın.Bitmiş bir ilişkiyi sürdürmek istemiyor doğal olarak ve evi terk edip bir otele yerleşiyor.(Bu olay Zeki Demirkubuz filminde olsa muhtemelen Karen:  ‘’Bak kızım,yolu yok çekeceksin,isyan etmenin faydası yok, KADER’in böyle..Yol belli,eğ başını usul usul yürü şimdi’’ derdi eheheh )

Zeki Demirkubuz,çık aradan ulan! Odaklanamadım bi’ türlü filme yahu.Yürü,defol git!
Heh,ne diyordum..Karen evinden uzaklaşıyor.Kendi ayakları üzerinde durabileceği bir hayat kurma umuduyla çıkıyor yola,yerleşiyor kötü bir otele.İş bulmak için uğraşıyor,bir sürü zorlukla mücadele ediyor.Açlıkla savaşıyor..Onun yaşında,vasıfsız biri için hiç de kolay değil iş bulmak çünkü..

Konuyu çok dağıttım üzgünüm,ama siz meseleyi anladınız.Bağımsız sinema severler,buyrun size film tavsiyesi: Karen Cries On The Bus.. Evet yazının ana fikri bu cümleydi.
İyi seyirler.